Treatment of people exposed to, suspected of being infected, or infected with SARS CoV-2 virus – Evolution of legal regulations

Augustynowicz, Anna Waszkiewicz Michał Czerw Aleksandra

Introduction: The state of epidemic, caused by the SARS CoV-2 virus, introduced in Poland on 20 March 2020, significantly affected the situation of entities conducting medical activities, patients and medical staff. Therefore, the activity of the legislator introducing legal provisions regulating the functioning of the healthcare system under epidemic conditions is not surprising. One of the directions of the changes introduced was to regulate specific principles of conduct in the event of exposure to SARS CoV-2 virus infection, suspicion or diagnosis of infection with this virus, as well as suspicion or diagnosis of the disease caused by it (COVID 19). Objective: The aim of the study is to present selected regulations regarding the procedure in the case of exposure to SARS CoV-2 virus infection, suspected or diagnosed infection with this virus, as well as suspected or diagnosed disease caused by it (COVID 19). Materials and method: Acts of universally binding law on preventing and combatting infections and infectious diseases in Poland and Acts of universally binding law adopted in connection with the spread of SARS CoV-2 virus were used. The method of analysing legal Acts and references was used. Conclusions: In the case of airborne diseases in people, limiting the spread of an infectious agent is inseparably connected with the need to limit contact of infected people or people suspected of contact with an infectious agent with healthy people. This, in turn, would not be possible without mechanisms guaranteeing effective and sufficient isolation of these people. Due to the nature of these activities, they must be associated with a limitation of basic personal rights, such as freedom of movement or voluntary submission to diagnostic or therapeutic procedures.Alternate abstract: Wprowadzenie i cel pracy: Obowiązujący w Polsce od 20 marca 2020 r. stan epidemii związany z zakażeniami wiru-sem SARS-CoV-2 znacząco wpłynął na sytuację podmiotów wykonujących działalność leczniczą, pacjentów i personelu medycznego. Nie dziwi więc, iż ustawodawca wprowadził przepisy prawa regulujące funkcjonowanie systemu ochrony zdrowia w warunkach epidemii. Celem pracy jest przedstawie-nie wybranych regulacji dotyczących postępowania w razie narażenia na zakażenie wirusem SARS-CoV-2, podejrzenia lub rozpoznania zakażenia tym wirusem, a także podejrzenia lub rozpoznania choroby nim wywołanej (COVID-19). Rozwiązania prawne: Od 28 lutego 2020 r. zakażenie wirusem SARS-CoV-2 zostało objęte przepisami ustawy o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Pozwoliło to na zastosowanie określonych w powyższej ustawie instrumentów prawnych wobec osób podejrzanych o zakażenie i zakażonych tym wirusem. W przypadku zakażenia SARS--CoV-2 ustawodawca przewidział obowiązek kwarantanny, nadzoru epidemiologicznego, hospitalizacji, izolacji lub izolacji w domu. Podsumowanie: W przypadku chorób przenoszonych dro-gą powietrzną u ludzi ograniczenie rozprzestrzeniania się czynnika zakaźnego nierozerwalnie wiąże się z koniecznością ograniczenia kontaktu osób zakażonych lub podejrzanych o kontakt z czynnikiem zakaźnym z osobami zdrowymi. To z kolei nie byłoby możliwe bez mechanizmów gwarantujących skuteczną i wystarczającą izolację tych osób. Ze względu na charakter tych czynności muszą one wiązać się z ogranicze-niem podstawowych dóbr osobistych, takich jak swoboda przemieszczania się czy dobrowolność poddawania się za-biegom diagnostycznym lub terapeutycznym.